Hoe koopt Nestlé haar 100% UTZ gecertificeerde cacao in? | Nestlé Cocoa Plan
Hoe koopt Nestlé haar 100% UTZ gecertificeerde cacao in?
Cacao is een belangrijk ingrediënt in veel van onze producten. De cacaobonen komen van de cacaovrucht, die groeien aan bomen in landen als Ivoorkust, Ghana, Ecuador en Indonesië. Cacaoboeren verkopen hun waar aan handelaren, zoals Cargill, en zij op hun beurt weer aan chocoladefabrikanten over heel de wereld, zoals Nestlé. Nestlé Nederland koopt voor al haar chocoladeproducten 100% gecertificeerde cacao in via het Nestlé Cocoa Plan in samenwerking met UTZ. Maar wat betekent dat dan precies?
Grofweg onderscheiden we in deze uitleg twee ‘soorten’ cacao: conventionele, niet-gecertificeerde cacao en gecertificeerde cacao. Wat betreft het laatste zijn er verschillende certificeringen, de twee bekendste voor chocolade zijn UTZ (binnenkort: Rainforest Alliance) en Fairtrade. Nestlé koopt UTZ gecertificeerde cacao in als onderdeel van ons Nestlé Cocoa Plan voor alle chocoladeproducten in Nederland. Maar dan zijn we er nog niet, want chocoladefabrikanten, zoals wij, hebben nog verschillende opties om UTZ en Fairtrade gecertificeerde cacao in te kopen en te verwerken. We zullen nu gaan kijken naar twee verschillende opties: segregatie en mass balance.
We starten met segregatie.
Stel je eerst eens voor: In een chocoladefabriek worden vele chocoladeproducten gemaakt en één van deze is jouw favoriete chocoladereep, genaamd ‘Favoriet’. Voor één vrachtwagen vol van ‘Favoriet’-chocolade zijn tien zakken cacaobonen nodig. De fabrikant koopt deze, via zijn toeleverancier (handelaar), van UTZ gecertificeerde boeren in. De cacao, die nodig is voor de andere producten in dezelfde fabriek, wordt gekocht van niet-gecertificeerde boeren. In de gehele reis die de cacao door de waardeketen aflegt wordt de gecertificeerde cacao gescheiden van de niet-gecertificeerde cacao, en wordt de gecertificeerde cacao alleen gebruikt voor jouw favoriete chocoladereep. Dit betekent dat alle tien de UTZ-gecertificeerde cacaozakken in ‘Favoriet’ zijn verwerkt. Deze ‘scheiding’ tijdens het gehele proces noemen we segregatie.
De andere optie is mass balance.
Denk nu aan een andere chocoladefabriek, ook hier worden vele chocoladeproducten gemaakt. Eén daarvan is een andere favoriete chocoladereep van jou, genaamd ‘Lieveling’. Voor één vrachtwagen vol van ‘Lieveling’-chocolade zijn weer tien zakken cacaobonen nodig. De fabrikant koopt deze weer, via zijn toeleverancier (handelaar), van UTZ gecertificeerde boeren in. De cacao voor andere producten wordt wederom gekocht van niet-gecertificeerde boeren. Tot hier is er geen verschil tussen segregatie en mass balance. Echter als er gebruik wordt gemaakt van het mass balance- principe wordt de gecertificeerde en niet-gecertificeerde cacao gemixt verderop in de keten, tussen de boerderij en het eindproduct, meestal tijdens de verwerking tot het chocoladeproduct in de fabriek zelf. Van beide cacaozakken die zijn ingekocht (gecertificeerd en niet-gecertificeerd) worden alle producten in de fabriek gemaakt: jouw ‘Lieveling’ én
de andere chocoladeproducten. Dat betekent dat de UTZ-gecertificeerde cacaobonen in de verschillende producten terechtkomen. Maar alleen jouw ‘Lieveling’ chocoladeproduct draagt het UTZ-keurmerk. Hoe zit dat dan? Dat komt omdat de tien zakken cacaobonen die nodig waren voor ‘Lieveling’-chocolade werden ingekocht als UTZ-gecertificeerd. Omdat alle cacao gemixt is in het proces is de gecertificeerde cacao niet noodzakelijkerwijs in jouw ‘Lieveling’ chocoladeproduct terechtgekomen. Dat noemen we mass balance. Dit betekent dat je er zeker van kunt zijn dat voor elke gram van de UTZ-keurmerk chocoladereep dezelfde hoeveelheid cacao is ingekocht van een UTZ-gecertificeerde boer, maar niet per se voor de volle 100% is verwerkt in het product dat je in je handen hebt.
Het overgrote deel van UTZ gecertificeerde cacao wordt op deze wijze ingekocht en verwerkt, middels het mass balance- principe en zo ook Nestlé’s chocolade. En daar is een goede reden voor.
Want waarom kiest Nestlé dan voor mass balance en niet segregatie?
Allereerst hebben beide principes, van segregatie en mass balance, dezelfde positieve impact op boeren en hun families in vergelijking met niet-gecertificeerde cacao. Ze krijgen dezelfde prijs voor hun gecertificeerde waar los van het feit of het om segregatie of mass balance gaat. Segregatie, ofwel het scheiden van gecertificeerde cacao over de gehele keten, brengt extra kosten met zich mee verderop in die keten, bijvoorbeeld door het moeten investeren in een aparte productielijn. Dat maakt de kostprijs van de chocola duurder zonder dat cacaoboeren er beter van worden. Door deze extra kosten te besparen kunnen wij een groter volume gecertificeerde cacao inkopen en daar profiteren meer boeren van.
